ilk değildi pampada hiç unutmam bi gün mahallede oturuyoruz tabi daha bebeyiz delikanlı mahalle abilemiz var yanlarında racon öğrenmeye çalışıyoruz, benim de bir sevdiğim vardı keman çalıyordu kız kurs dönüşü hep önümüzdrn başı önde hızlı hızlı geçerdi bende izlerdim arkasından o geçerken göğsüm titrerdi.
Bi gün yine geçiyor ersin abim "koçum git artık geç karşısına delikanlı gibi seviyorum lan" de dedi. Bende bi gaza geldim koştum yanında durdum ve "ben seni seviyorum" diyebildim. Kız bi durdu hafif bir tebessüm oluştu tamam dedim oldu dedim ama aynen şu kelimeler süzüldü o kiraz dudaklarından.. "Hayır olmaz."
Ama bi terslik vardı gülümsemişti evet diycek gibi parlamıştı gözleri, bir kaç gün geçti geçmedi neden diye mektup yazdım arkadaşına verdim versin diye kız up uzun bir mektup yazmış, "sen beni nasıl seviyorsan benimde öyle bir sevdiğim var bi an oymuşsun gibi hayal edip gülümsedim" demiş.