Kadının bebeği gözleri simsiyah doğmuştu. Bizim gözlerimizdeki beyaz yerlerin tamamı o bebekte simsiyahtı. Kadın korkudan çığlık atmış ve bebeğini orada bıçaklayıp öldürmüş. Kadın hâlâ hayatta hâlâ aynı köyde yaşıyor hâlâ da hiç kimseyle konuşmaz. Kuzenimle arkadaşlarının bir gün o köye yolu düştü. Gece on on bir civarı. Köyün girişinde yürürken kadını görmüşler. Kadının öyle bir şey yaşadığına inanmıyormuş kuzenim önceleri. Kadını da daha önce hiç görmemiş zaten. Ama orada karşılaşınca arkadaşlarına kadında bir gariplik olduğunu söylemiş. Arkadaşları kadının bu olduğunu söylemiş. Kuzenim inanmadığını sormak istediğini söyleyince arkadaşları kadının kimseyle konuşmadığını söylemiş. Kuzenim dayanamamış bağırmış kadına aralarında beş on metre varken. Ablaaa senin çocuğun mu öldü diye. Kadın o anda çığlıklar atmaya başlamış. Kuzenime doğru koşmuş. Kurumuş kan olan bıçağı kuzenime sallamış. Kuzenim arkaya doğru sendelemiş başta. Kadın tam kuzenimi bıçaklayacakken kuzenimin arkadaşlarından birinin kolunu çizmiş. Kolunda hâlâ durur o çizik. Bu da kuzenimin böyle bir anısıdır işte