Ertesi gün salı günüydü. Okula henüz birlikte gitmeye başlamasakta ciddi adımlarla birlikte dönmeye başlamıştık. Güzel geçen bi okul gününden sonra okul çıkışında buluşup eve birlikte gitmeye karar verdik. Bu esnada da başka bi yol bulalım dedik ki tanıdık kimseye denk gelmeyelim. Güzel plan , işlerse.

Okuldan mesafemizi açtıktan sonra idil'in arkadaşları yanımızdan ayrıldı , başbaşa kaldık. Okul çıkışından beri koluma girmiş birlikte yürüdüğümüz sevgilim kızların gitmesiyle dahada sıkı sarmaya başlamıştı kolumu. Çok hoşuma gidiyodu lan , hayallerim gerçek oluyodu. Henüz sarılmamış , öpmemişken böyle başlangıçların olması umut vericiydi. Kol kola yürüyüp günün kritiğini (esasında dedikodusu demeliyim , kızlar ne yapmış kim kiminle konuşmuş bunları konuşuyoruz aq) yaparken eve doğru ilerliyoruz. Ben zaten mutluluktan havada yürüyorum , ayaklarım yere dahi basmıyo. idil'in heyecanla yaşananları anlatması gözlerimi ondan alamamamı sağlıyo. Hayranlıkla izliyorum adeta. Tam o esnada idil kısa bi süreliğine arkasına dönüp baktı. Bakmasıyla paniklemesi bir oldu.
"xxxx babam arkamızda"

Beyler , o anı size en kısa yoluyla anlatmak istesem Flash derim abartısız. Normalde okulla ev arası yaya olarak 7 dakika yol alırken idil'in babasının arkasında oluşunu bilmemle kısalmıştı. Hiç tanımazmış gibi kolundan çıkıp hafif adımlarla önüne geçtim. inanamazsınız o 7 dakikalık yolu 5 saniyede bitirmiştim amk öyle bi korku. Kemal amca sert bi adamdı , kıskanırdı kızını. Hele ki benden daha çok kıskanırdı. 5 saniyede eve vararak ışınlanmayıda böylelikle bulmuş oldum. Eve geldiğimde gelen mesaj şuydu;

"Aşkım ışınlansaydın"

Gülmüştüm be , sağlam gülmüştüm :D