Hocaya olaylari ekgibsiz bildiriyordum ama yapmadigim bir sey vardi: Gunluk tutmak! Evet olaylar ust uste gelince unutsam da imama her seyi not tutar gibi anlattiktan sonra bunlari kaleme gecirmek aklima gelmisti. Imam sert ve kesindi "Onlarla konusmaliyiz evlat, caniniz daha fazla yanmamali" Hocaya kesinlikle katiliyordum ozellikle de benim basim cok agrimisti. "Ee hocam ne yapmaliyiz? Amcam her seye rest cekiyor gitmemizi istiy-" "O adam korkagin teki! Kendini ahiret gunune kadar rahata alsa da o gun geldiginde kacacak deligi kalmayacak! Ummu!! Kizim asagi inip odayi hazirla, xx kabilesiyle gorusecegiz, bu antlasmaya katilan tek musluma kabile onlar!" Belliydi birden fazla kabilenin oldugu, resmen cin koyune cevrilmisti burasi ama birbirimizi rahatsiz etmeden de yasayabilirdik degil mi? Yok efendim yok, siz hic azili suclularla ortak karar alan mahkeme gordunuz mu?...

Bodrumdaki oda hayalimdekinden cok daha buyuktu, ust katin odasiz haliydi iste otopark gibi. Odanin ortasinda, yerde, sekilli ve arapca harflerden olusan bir tablo benzeri cizim vardi. Sandalyeye oturttu hoca, elime bir kegib atmak icin elindeki bicagi elime tuttu ve "Daha buyuk acilar olmamasi icin" dedi...