Uyandığımda saat 12 yi geçiyordu. Nazsa kahvaltıyı tek başına yiyordu. Normalde beni hep çağıran kız artık yüzüme dahi bakmıyordu. "Aşkım, beni niye kaldırmadın?" "Rüya da olsa söylediklerin çok ağırıma gitti Sinek! Artık korkuyorum" Bunu duyunca sarılmaya çalıştım, geri çekti kendini. Kahvaltıya oturmadan imamın yanına gittim. Yolda amcamların kapı aniden açıldı ve amca üstüme doğru gelmeye başladı "Dün gece çok baskı yaptılar sinek! Gidin artık GiDiN! Benim de başımı yakmadan gidiin" Saçlarını yolarak ağlıyordu. Durumun bu kadar vahim olduğunu düşünememiştim. Ne kadar korksam da kaldırıp kapısının önüne kadar bıraktım...

Ya tamam çaresi yoktu da Allah'a niye yalvarmamıştı? Gördüğü şeyleri düşündükçe tüylerim ürperdi. Koşar adımlarla hocanın evine girdim. Kapıyı açan kız tip tip bana bakıyordu, ilk günki korkularım tazalenmişti resmen "Ümmü, kızım sen geç odana hadi" Tüm cinleri mi rahatsız etmiştim ben? Tamam 2 günde düzenin anasını gibtik ama biraz da tolerans bekledim herkesten, bana tahammülü olan tek kişi imamdı. içeri girip kahvaltı yapmak için izin istedim, hemen yer gösterdi ve zorla da olsa karnımı doyurdum...

ULAN KOLLARIM KOPTU BEE NERDESiNiZ BEYLER? DAHA GECENiN 2'SiNDE HARD FiNAL VAR AMA SADECE 3-5 KiŞiYi GÖRÜYORUM (ONLARA DA BENi DiNLEDiKLERi SONSUZ TEŞEKKÜR EDERiM NE KADAR BEKLETSEM DE ASLA YARIDA BIRAKMAM) AZ VARLIĞINIZI KANITLAYIN ŞU PANPANIZA :')