Bilgisayara geçtim seri atıyorum

Tripler eşliğinde arkasını dönüp yattı. Düşünmeye başladım: Burdaki olayları sonlandırıp hem araştırmalarıma yeni bir çağ açacaktım, hem de çok sevdiğim köyümde huzurlu yıllar geçirecektim. Gerçekten beyler, küçükken şehri bırakıp buraya yerleşme hayalim vardı olayları öğrenmezden önce. Artık işin rengi bi kademe daha koyulaşmıştı. imamla bu işi çözüp hayatımızı güvenmeye alacaktım, özellikle de Naz'ınkini...

O gece çok garip bir rüya bekliyordu beni, şehirdeki eve giriyordum. Kapıyı açar açmaz feryat sesleri kopmaya başladı, cenaze mi vardı? Hemen seslerin olduğu odaya gittim, sanırım bizimkilerden biri ölmüştü. Daha içeri varmadan gözlerim doldu ellerim titremeye başladı. Odaya girdiğimde kanım çekildi, 20 adet cin, kafası darmaduman olan sansarın başında ağlıyordu. Saymadım ama bir şeyler bana sürekli 20 sayısını hatırlatıyordu. Buradaki 20 cin, ayin gecesi köyde anlaşma yapan 20 köylüyle eş olabilirler miydi? Odaya girdiğimde hareketsiz kaldım, kendi yatağımın üzerine yatırmışlardı. Hepsi bana bakmaya başladı. "Sen öldürdün!!" bağırışları kulağımı tırmalamaya başladı. Ben yapmamıştım ki, sadece rüyaydı. Üstüme gelmeye başladılar hemen attım odadan kendimi. Kapıya yöneldiğimde annem ve babam bana bakıyorlardı ama yüzleri neredeyse tanınmayacak şekilde yanmıştı. Annem elinde bıçakla üstüme gelmeye başladı. Bir an belki saplarsa ölürüm umuduyla gözlerimi kapatıp ellerimi açtım. Aklımda yalnızca Naz vardı. Derken arkamdan bir ses geldi "Yeteeeeer!!" o sırada arkamdaki kişinin ben olduğunu gördüm, annem defalarca bıçaklıyordu beni. Sonra ellerimden sürükleyip camdan aşağı attı. Evimiz 3. kattaydı. Bu, apaçık tehditti. Kendimi kaybedip bayıldım...

Sabah uyandığımda Naz kahvaltı hazırlamıştı, "Sinek, uyan hadi uykucu hayvan!!" Kahkahaların ardı arkası kesilmiyordu. Dayanamayıp içeri girdiğimde olanlar beni şoke etti. Naz, düzeni kurup ipi boynundan geçirmişti. "Yemeğini ye ve yanıma gel, seni çağırıyorlar" Sofraya baktım ulan ne pis görüntüdür o! Tabakta leş parçaları kanlı kanlı bana bakıyordu, diğerinde ise 2 adet göz. Sofraya bakarken Naz sandalyeyi devirdi ve o sırada gözlerinin olmadığını fark ettim. Elleriyle gözlerini çıkartıp kendini asmıştı. Üstüne koşup onu kaldırmaya çalıştım, nafile. Bir damperli kamyon ağırlığındaydı "Ölüm sana da yakın Sinek! Sen lanetlendin" Uyanmam zaman almadı...