askerlik anılarım öyle böyle değil capsliiiii

orada-burada konaklamakla geçiyo o ara zaman. evden çıktığı zaman küçük bi ergen olan benle o zamanki ben arasınd akaybolan bi masumiyet, ve gene bi şekilde bi yerlerde yitirilen koca bi gençlik var.
artık belim ağrıyo yaşlı insanlar gibi. çok çabuk yorulup çok çabuk vazgeçebiliyom her şeyden. maddi yönden ise en dipteyim. günlük sigaramı bile haftalık çalıştığım mekanlardan alıyom.
mcdonaldsta bi kaç ay çalışıp, oradan gelen parayla ise ölesine bi on numara oynuyom. bi parkta oturup tutup-tutmamış mı diye baktığımda sekiz tutturduğumu görüyom. hemen bi koşu bayiye gidip, para mı istiyom.
büfenin sahibi bana bakıp, 9 tutturmuşsun diyo. küsürattaki 94 milyonu artık bana verirsin diyo. bak sana 70 milyon verip de göndermedim. tamam diyom mutlulukla. net bi milyarı alıp, ailemin yaşadığı şehire yollanıyom. aradan geçmiş neredeyse 5-6 yıl. ve ben anamın-babamın yüzünü unutmuşum