Oturdum koltuga o sirada icerden hazirlik yaptigini anladim. Halil emmi tek basina yasardi. Hanimi Fatma abla ondan yaklagib 10 yas gencti ama gecen sene yasadiklari trafik kazasinda hayatini kaybetmisti. Emminin 4 oglu 1 de kizi vardi ama onlar buyuk sehirlerdeydi. Ayda yilda bir gelirler hal hatir sorarlardi. Zaten emmi evinden baska yere gitmezdi. Hem koy onun icin yeteri kadar insanla doluydu ve sıkılmasi mumkun degildi.

"Annenler de geldi mi?" Diye aniden sordu. "Yok emmi kiz arkadasimla ben geldim" dedim. "Niye geldiniz ki oralar rahat miydi?"dedi. Dili mi surstu anlamadim. "Emmi hem sizleri gormek hem de 3-4 hafta kafa dinlemek icin geldim" dedim. Yuzu karsiladigi ana gore daha da agibti. Birkac gunlugune geldigimi dusunuyordu. "Tamam yegenim ben simdi merkeze gidecem aksam arkadasinla gel de yemek yiyelim" dedi. Aceleyle ciktik evden selam verdim ama arkasini donmeden sapkasini kaldirip cevap verdi. Koyde herkes mi delirmisti?...