Her neyse beyler 2007 de ilk görevim verilmişti. Ankara Ulusta kaçak sigaralar satılıyor, bu işten kazanılan paralarda doğruca Bitlis'e oradan da hızla Pkk ya geçiyordu. Polise verilen görevin aksine bize orada sigara satışını durdurmak değil burada akan paranın Mit de geçmesiydi.

işimiz zor ama yapılamayacak bir şey değildi. Öncelikli işim o bölgede hakim olan Kürt mafyalarını sindirmek ve orada güç elde edecek yeni bir mafya teşkilatı kurmaktı. Ya da böyle bir şeyin varlığını hissettirip sigaracılardan haraç toplamak toplatmaktı.

Öncelikle o dönemde tanıştığım eski askeriye memurları emrime verilmişti hiçbirini göremiyor bize aracı olacak kişilere notlar mektuplar bırakıyor bu şekilde emir veriyordum.

Öncelikle orada bir dayanışma derneği kurdurdum mafyamızın teşkilatlanma yuvası orası olacak bu alandaki huzursuzluğa polisten daha aktif ve daha çabuk müdale olacaklar, kendilerini pkklı mafyalara belli edecekleridi.

Tabi olayları yine olayları biz çıkarıyor. Tahsilatları engelliyorduk, poliste doğudan gelen tırları kamyonları hatta otobüs ve özel araçları bile arayarak sigara akışını bozmaya çalışıyorlardı.

Dernek Pkk madurları içindi geneli abeğini kardeşini kaybetmiş kısımdan çok az da kadınlarda gidip geliyordu. Ben evimde ya da sokaklarda gezerken emirler veriyor, oluşumun alt yapısını düzenliyordum.

Her şey tıkırında gidiyor, pkklılar kızmaya ve derneğe bulaşmaya başlıyordu artık benimde sızma operasyonu için hazırlanmam gerekiyordu.

Devletin bana tahsil ettiği tek göz odalı dairemde kalıyor, maaş alma gibi bir lüx tanınmıyordu. Ben devlete bağlı bir fedai konumunda çalışıyordum. Kişisel hiç bir şeyim olamaz, özel hayatım devletin standartlarını aşamazdı. Bunlara rağmen mutlu ve huzurluydum. Yaratılışımdaki amaca hizmet ediyor olarak görüyordum kendimi...