"Ne yaptın?" diye merakla sordum."Kocaman bir hemşire yanıma yaklaştı ve bağırarak herhangi bir şeye alerjim olup olmadığını sordu.'Evet' diye yanıt verdim.'Var.' Doktorlar ve hemşireler merakla sustular. Derin bir nefes alarak kendimi toparladım ve bağırdım:'Benim kurşunlara alerjim var!'
"Doktorlar ve hemşireler gülmeye başladılar. Tekrar bağırdım.Ben yaşamayı seçtim. Beni bir canlı gibi ameliyat edin. Otopsi yapar gibi değil!"
Jerry, sadece doktorların büyük ustalıkları sayesinde değil, kendi olumlu tavrının büyük katkısı ile yaşadı. Yaşaması bana yeni bir ders oldu.
Her gün, hayatımızı dolu dolu yaşamayı seçme şansımız ve hakkımız olduğunu ondan öğrendim.Ve her şeyin kendi seçimimize bağlı olduğunu...
Francie Schartz