neyse şef buyrun falan diye yürüdü odaya. ben amk iptal oldum ya. yüzüm falan düştü amk. ağzımı bıçak açmıyo. içimden kuduruyorum ama söyleyebileceğim tek bişey yok. yanlış bi hamle yapmak istemediğimden sustum. bi satranç oyunu gibiydi bu. kafamda tahtayı kurdum. ben biraz erken hamle yaparak bi piyonunu yedim onun. o daha kuvvetli bi hamleyle benim kalemi zütürdü. kalem olmadanda yapardım. bi tane daha vardı nasılsa. ama bi piyona bi kale değişmek , çok kötü bi değişim oldu benim için. dıbına kodumun kızı. gibti belamı. şef eşyalarıma saldırıyo gavat gibi bide anlatıyo yok leyla hanım şöyledir böyledir şöyle zekidir. siz yokken o vardı. dikkat edin hareketlerinize falan diye. durdum. ne konuşuyosun sen ya _? dedim. baktı kafasını kaldırıp. ibo bey yanlış anladınız ben sizin için falan diyodu. ya dedim. git olum tamam bırak ben hallederim dedim. ama ibo bey dedi. baktım buna gibtir git diye. tamam dedi bıraktı gitti. eşyalarımı toplayıp yeni odama geçtim. normal odamın yarısı kadar bişey. içerde bi at kokusu. yarak gibi odaya düştüm. aradan çok geçmedi. kapıdan sevmediğim kızlardan birisi kafayı uzatıp ibo bey patron sizi görmek istiyo dedi. tamam geliyorum dedim. yalnız şey dedi. kaldırdım kafamı. biraz acil olduğunu söyledi dedi. hobaaaa dedim. hadi ibo sıyır kolları hacı. başlıyoruz gene dıbına kodumun yerinde başlıyoruz. beyler genelde böyle şeyler ya en zirvede tam "artık bana hiç bi gib olmaz gibim taşağıma denk gezerim" dediğiniz bi yerde yada "ulan azıcık aşım kaygısız başım gibtir et herşey yoluna girdi artık" dediğiniz bi zamanda olur. başka bi zaman gibseler olmaz. ve nedense hep durduk yere olur.