Panpam hayalim kalmadi benim insanlardan cok cektim cok canım yandı, ben siirtli bir panpanim siirtin koyunden fakir bir aile cocuguyum hic bir ogretmenden ders gormeden tek basima calisarak sbsyi yuksek bir puan cikartarak istanbulda bir anadolu kazandim gittim yurtta kaldim orda biraz maddi gibintilar vardi ama idare ediyodum orda kultur farkliligi ve kürt uyruklu oldugum icin bana soguk davraniyorlardi hic bir arkadasim yoktu bana mal derlerdi hani okulda olur ya herkesin mal dedigi biri olur iste o bendim panpam sevilmedim ama yine bir hayalim vardi okuyup tip kazanip ailemi mutlu etmekti cunku ben yoklugu gormustum yoklugun ne anlama geldigini iyi bilirdim bu yuzden cok calisip hayallerimi gerceklestirmeliydim tek hayalim buydu ilk seneler cok basariliydim okul ikincisi oldum 11. Sinifta bir kiza agib oldum orda haddim olmadigini bildigim halde ne yapabilirdim ki benim de duygularım var dimi sabaha kadar uykusuz hayalini kurdugum biriydi o kadar ki deraleri unutmustum tek dusundugum sey oydu ve bu bir imkansiz askti tamamen platonik o kadar mutlu olurdum ki onu dusunurken onun icin sabaha kadar siir yazardim yazamazdim yazmaya calisirdim ona gosterdim bir ara acilmistim beni dalgaya aldı rezil etti beni piskolojim mahfoldu tum okulda bir mal gibi yasadim 2 sene boyunca gecerdim arka siraya takardim kulakligi yatardim yada caktirmadan aglardim hic bir arkadasim yoktu kimse donup arkasina sen niye agliyosun bile demediler hep yanlis anlasildim hic bir kizin donup bacagina bakmamisken adimi cikardilar okulda abaza diye dusunebiliyormusun bunu irkciliga vurmak istemiyorum cunku butun insanlar aynidir benim icin turk benim kardesimdir ama bizimkiler beni bir turlu sevemediler hep dalgaya alindim ve piskolojim mahvoldu onlar yuzunden travmaya girdim durmadan aglardim geceleyin panpam bosuna kac defa dayak yedigimi hatirlamiyorum kurtce sarki dinledim diye yurtta dovuldum niye dinliyorsun dediler bana gore normal ki oyle deilmi panpam