Otobüse tekrar bindim ve camlar yıkanıyordu o sırada. Ulan otobüs yolculuğunda en çok burayı severim işte. Camlar yıkanır ya o sular akar böyle.

Sonra otobüs tekrar hareket etti. Uyuyakaldım. Uyandığımda muavin dürtüyordu. Kalk la kalk geldik diye. Ulan bin kurusu 2 saat önce bey efendi çekiyordu bana. işi bitti ya benle kak la kak diyordu. Sabahın köründe sinirlenmiştim yine.

Çantamı aldım ve metroya bindim. Metro beni aksaraya kadar zütürdü. Ulan liseden beri ne kadar değişmiş buralar diye içimden geçirdim. Oradan bindim kabataşa kadar tramvayla geldim. Tramvay tıkış tıkıştı. Çok kalabalık bura yea tribine ha girdim ha girecektim. Bu insanların ankaradan haberleri yokmuş gibi. Yani ankara bence daha bi sevimli. istanbullular çok saldırganlar. Ankaranın adamı biraz daha sakindir bence. Mesela yürüyen merdivenlerde ankaralı sağda da bekler solda da. Çekilir misiniz diye sorunca "ne acelen var gidiyok işte" derler. istanbulda öyle bir şey söyle seni ipe koyarlar ipee