Hastanede birkaç gün yattıktan sonra ailesi onu ankara’dan uzaklaştırmak istedi. Alanya’da üç dayısı ve bir sürü kuzeni vardı. Birkaç gün kafasını dinlemesini istediler. Abisiyle ahmet’e bilet alıp, ceplerine de para koyarak yolladılar. Yolda giderken sürekli yaşadıkları aklına geliyordu ve korkuyordu. Gece bindiği için otobüse hemen uyudu. Bir rüya gördü ve çok gerçekçiydi. Gözlerini açıyordu ve abisi yoktu. Ayağa kalkıp bakıyordu ve araçta da kimse yoktu. Araç kenara çekilmiş öylece bekliyordu. Ön tarafa yöneldi ve kapıları açan butonu arıyordu. Bulamayınca doğruldu ve arkasını döndüğünde yine o kara gölgeyi gördü. Bir anda yerden dikeldi ve öylece bekledi. Tekrar çığlık atmaya başladı ama kimse duymadı. Gözlerini açtığında dinlenme tesisinde olduklarını gördü. Su gibi terlemişti. Araçta da kimse yoktu. Rahat bir nefes almak isterken arkadan gelen bir sesle irkildi. inceden korktu ama kendisi gibi arkada uyuyan biri olduğunu düşündü. Ancak ses kendini tekrarladı. Bir insan aynı sesi aynı tonda aynı tizde iki defa nasıl çıkarır diye düşündü. Arkasını döndüğünde kimsenin olmadığını gördü. Hemen koşarak ön kapıya gitti ve indi otobüsten. Tir tir titriyordu. Kalbi yine sıkışmaya başlamıştı. Bir anda abisi geldi ve tuttu onu. Hemen yere yatırıp bacaklarını havaya doğru kaldırmasını istedi. Çok güçlü bir şekilde öksürmesini istedi. Sürekli öksürüp durdu ve sonra rahatladı.