Gözlerini açtığında oturdukları yere yakın olan özel hastanenin acil servis sedyesinde yatıyordu. Annesi, saçlarını okşuyordu. Annesine ne olduğunu sordu. “ bir şey yok anlatırım sonra” dedi annesi. Etrafa bakınmaya başladı. Bulunduğu odada 6 tane yatak vardı ve sadece ikisi doluydu. Tam karşısında yaşlı bir amca yatıyordu. Yanında da arkası dönük, başı kapalı, yaşı bir teyze oturuyordu. Babası ve abisi geldi yanına. “nasılsın?” diye sordular. “ her yerim ağrıyor” diye cevap verdi. Biraz konuştuktan sonra uykusunun geldiğini söyledi. Abisi ve babası tam giderken Ahmet; “abi ne oldu?” dedi. Abisi etrafına baktı. Annesi ve babası kendi aralarında konuşurken eğildi ve “bileklerin ile diz kapağın çıkmış” dedi. Hiçbir şey hatırlamıyordu ancak bir anda gece yaşadıkları aklına geldi. Abisi yanından ayrıldı ve gözleri yavaş yavaş kapanıyordu. Etraf kararıyordu. Annesi ile babası sürekli konuşuyorlardı. Çok hararetli tartışıyorlardı. Tam onlara seslenecekken karşı taraftaki maçaya kaydı gözü. yaşlı amcanın yanındaki yaşlı teyze ayağa kalktı ve ona doğru döndü. Bir anda tüyleri diken diken oldu. Ömer ve deniz ile dışarıda gördüğü kadındı. O kadar dik ve hiddetli bakıyordu ki yüzü gözü sanki ayrı oynuyordu. Hayatında hiçbir şeye o kadar dikkatli bakmamıştı ancak burun deliğinin bir tane olduğunu fark etti. Normal bir insan gibi iki delikli değildi. Yine kalbi sıkıştı ve daraldı. Nefes alamıyordu. Kalp krizi geçirmişti.