Otobüsün tıs tıs seslerine odaklanınca o ses beynimin içinde yankılanıyor. Ne kadar aptal bir ses doğrusu. Kaltak muavin henüz benden sipariş almadı. Canım o leş otobüs keklerinden çekmişti. Yukarıdaki kırmızı ışığa elimi uzattım. Bir kere bastım çektim ama olmuyordu. Sonra muavin geldi. "Problem nedir efendim?" dedi. "Şu kırmızı ışık çalışmıyor" dedim. "Orası arızalı beyefendi, başka bi arzunuz var mı?" dedi. "Yok sağolun" dedim.

Ben zaten muavini çağırmak için kırmızı tuşa basma gereksinimindeydim. şimdi adama neden başka bir arzum olduğunu söylemedim ki. Ahh kahretsin.

Susamıştım biraz. Bir şişe bira olsa fena olmazdı. Otobüs kaç saat sürecek hiçbir bilgim yok. Ankara dışına çıkmayalı ne kadar oldu? üç? Beş? Derya Annemin yanından ne zaman ayrıldım ki ben. Sanırım 5 yıldır çıkmıyordum. Ankara ile özdeşleşmiştim aslında. Denizi olmayan bir başkent. Sanırım güzel bir benzetme oldu. Pariste de deniz yok lakin paris ile ankarayı karşılaştırmak biraz tuhaf. Hem pariste kuğulu park var mı bakalım?

Hep bir fransız ile tanışmak istemişimdir. Yoo hayır hayranlıkla filan ilgisi yok, sadece sohbet etmek istiyorum hepsi bu. Kendilerini yukarıda görüyor derler, belki de bu yüzden. Bir insan kendisini neden yukarıda görür ki? Sırf ırkından dolayı mı? Yeşil gözlü veya uzun olduğu için mi? Bunlar saçmalıktan öte bir şey değil. Bir insan okuduğu ve bildiği kadarı ile övünebilmeli, yaşadıkları ve yaşattıkları ile. Yapması gereken şeyleri güzel işler yapıyorum diye de sergilememeli bana kalırsa. Bu muavin nereli? Zannedersem trabzonlu. Zira burnu yamuk ve uzun.