Bir anda gözlerimi açtım. Beytullah hoca üstüme çullandı. Elindeki bıcağı farketmem zor olmadı. Koşarak kendimi kapıya attım. Kapıyı açtığımda, Annem, Ozan, Ertuğrul, Aykut, babam ve başlarında da Sefer Hoca vardı. Tabi aslında onlar değildiler. Beni rüya alemine hapsedeceklerdi. Kaçma fikri aklıma gelmeden kollarımdan tuttular. işte şimdi yannanı misliyle yemiştim. Hocanın odasındaki gizli bölmeden alt kata attılar beni. Burası gerçekte de var mıydı? Aklıma ne nas ne felak geliyordu resmen unutmuştum. 0dada her şey hazırdı. Resmen ayinle kurban edilecektim ve kaçısım yoktu. Aklıma hep Naz geliyordu. Zaten çok geçmeden o da odaya girdi, kendisi değildi. "Seni fiziksel alemde öldürüp ruhlar aleminde itaatkar bir köle yapacağız" dedi. Korkum tüm vucüdumu ele geçirmişti. Yavaştan ayine başladılar. Önce hafif bir titreme ve çekilme hissettim. Kaslarım yırtılıyormuşcasına acımaya ve ağrımaya başladı. Şuurum kayboluyordu. Son mırıldanmaları duyamaz hale geldim. Aklımda ise hala Naz ve bebeğimiz vardı...