Buradan sonra ailemden ve kendimden bahsedeceğim bölüme geldik. Ne sevdiğim kadın beni evinde istiyor ne de sığınabilecek bir ailem var. Arkadaşım aptalın birisi. En son ne zaman aile sıcaklığı hissettin diye soracak olursanız emin olun hatırlamıyorum. Evet apartmanlık bir şey kalmamıştı ve sıra benim apartmanıma sıra gelmişti. Ruhum katmerleşmiş ve katlanmıştı. Hep beraber kocaman bir apartman yaptıklar göğsüme. Müteahitleri belliydi apartmanımın. Okan, Ahsen, Ceyda, Hakan. El birliği ile kocaman dert yüklü bir apartman yaptılar. Şimdi sıra çarpık kentleşmeye geldi. Yeni bir apartman yapılmasından, ruhumun yorgunluğundan korkar oldum. Kuş taku gibi savruk hissettim kendimi. Bavullarımı aldım ve Halit amcanın yeğeninin cafesine bıraktım. Ne yaparım ne ederim bilmiyordum. Üzerime uygun üç parça kıyafet aldım çantaya koydum ve yola koyuldum.