Eve geldiğimde Buse ve Okan’ın yan yana bilgisayar başında olduklarını gördüm. iyi anlaşmalarına sevindim elbette. Yeni bir arkadaşımız oldu, ne kadar muallak olursa olsun. muallaklik insanın karakterinde olmasın. Yoksa oğlanları seviyoruz. Bilmem? Seviyor muyuz? Numaradan çok uykum varmış ayağı çekip odaya geçtim. Bilgisayarımı açtım ve film filan izledim. izledikten sonra uykumun hala gelmediğini düşündüm. Kulaklıklarımı çıkarttım, içeriden hooo hasgibtir vay amk tarzında şeyler geliyordu. Ne oluyor lan dememe kalmadan sesler artmaya başladı. içeri geçtiğimde ne oluyor lan diye azarladım bunları.

“Yok lan bir şey. gibtir git yat sen” dedi bana

Okan. Bu tavrı üzücüydü ama üzerine gitmek istemedim. Yatağa uzandım ve hayal kurmaya başladım. Ahsenle beni düşünüyordum. Düğünü bizim memlekette yapardık, çocuklarımız olurdu belki de. iki hatta üç tane. Üçü de erkek olursa kesin birisini futbolcu yapardım. Maça falan giderdik belki de. Hödükçe bir hayal olduğunun farkındayım ama işte bunları düşünüp uyuyakalmıştım.