“Neredeydin dün gece?” dedi.
“Ahsenleydim” dedim.
Yüzünde hemen bir şaşkınlık ifadesi belirdi. “Nasıl yani? Siz. VAAAAY” diye bağırdı.
“Lan dalyarak yok ehehe hani var ama” dedim.
“Hadi hadi verdin mi mercimeği” dedi.
“Yok lan sadece yan yana uyuduk” dedim.
“Oha lan ne güzel” dedi. Ses tonu değişmişti. Keşke okan’a da böyle bir sevgili yapabilsek diye geçirdim içimden. Sonra telefondan müzik açtık. Haydar haydar onun en sevdiği parçadır. Lolitalarla o kadar ilgilenen birisi daha farklı şeyler dinler diye bekliyorsunuz ama hayır o da içimizden birisi.
“Herifin birisi ile tanıştım. Tam kıyak bi çocuk” dedim.
“Kim?” dedi. Meraklanmıştı belli.
“Buse, yani Hayrullah. Aslında Hayrullah ama biz buse diyoruz” dedim.
“Niye buse diyorsunuz oğlum adama manyak mısınız?” dedi.
“Hayır homo” dedim.
ilgisini yitirmiş gözüktü. Sonra onun aslında iyi birisi olabileceğinden bahsettim. Açıkçası çok hoşuma gitmiyordu ama bir insan gibi yaklaşmak elbette daha faydalı olacaktı. Hem Ahsenin referansı daha önemliydi. Bu arada okan ağzında bir şeylerle konuşmaya çalışınca gayet komik gözüküyordu. Lafa girmeye çalıştı.
“Bizim şu parayı” dedi.
“Ee moruk” dedim.
“Benim üzerime yap, az çok borsa ile ilgiliyim. Bi hisseye yatıralım” dedi.
“Tamam olur” dedim.