Sonra ben ahsenin yanına gittim. Yastığa koydum başımı ve perdeleri inceledim. Bu muallaknin perdeleri benimkinden güzel olamazdı. Dolapta belki bira vardır. Hem bu gün ışıldarken sessizliğe karşı bira içersem sanırım mutlu olurum diye düşündüm. Tekrar ayaklandım. Gürültü yapmış olacağım ki Ahsen uyandı.
“Aşkım?” dedi
“Yok bir şey uyu sen hayatım.” Dedim.
Mutfağa doğru yürüdüm ama çoraplarım ıslak olduğu için duraksadım ve çorapları çıkarttım. Mutfağa geçmek yerine muallaknin yanına gittim. Çorap var mı sende diye sordum ve “ay evet olacak, bekle sen” dedi ve içeri gitti. Getirdiği çoraplar pembeydi ve ben o lanet çorabı giymek istemediğimi söyledim. Söylediğimde garip bir bakış attı. Küfür edecek gibiydi ama etmedi. Sanırım içinde hala bir delikanlı yatıyordu. Bir çorap daha getirdi. O biraz daha düzgündü ama yine rengarenkti. Onları giydim. Kendimi biraz yumuşak gibi hissettim ama sonra kendime geldim. Mutfağa geçtim ve dolaba yöneldim. Dolapta bir tane bira vardı. Birayı aldım ve telefonda bir şeyler kurcalayan busenin yanına geçtim. Koltuklar kırmızıydı ve ev lüks döşenmişti. Koltukların kırmızı olması güzeldi ama uyumsuzluklar içerisinde hissettim kendimi.