Beyler son parta özel olarak sizden şu şarkı eşliğinde okumanızı istiyorum.Sakın ama sakın şarkısız okumayın.Çünkü hissettiğimi hissetmeniz lazım.Bu sıradan bir şarkı değil.Bu şarkıyı o gün buldum az sonra analatacağım gün buldum ve gerçekten o gün için yapılmış bir şarkıydı.Şarkıda söz yok sadece müzik.Ve asıl şeyler şimdi başlıyor beyler...
https://www.youtube.com/watch?v=BVomQtrtMTM

Edit:Beyler şarkı bittiği anda tekrar açın.Buna değecektir emin olun.

O günün ardından ertesi gün oldu.Cumartesi.Hiç unutmam.gibtiğimin cumartesi gününü.O gün ölme imkanım olsa ölürdüm.
Sabah oldu kalktım.Okula Lorenzo ile birlikte gidiyorduk.Otobüste.Mike'ın sözleri aklıma geliyordu.Çok şanslısın dostum çok...Evet gerçekten çok şanslıydım.Hayalini kuranların bile başına gelemeyecek şeylerdi bunlar.Benimse hiç düşünmediğim halde geliyordu başıma.Okula gittik.Ama sabahtan beri Lorenzo'nun bi bakışı vardı bana sanki böyle üzülerek bakıyordu.Anlam veremiyordum.Anna'yı düşündüğümdn fazla takmıyordum Lorenzoyu.
Sınav için bizi ayrı bi binaya zütürdüler.Orda girdik sınava ama Anna yı görememiştim.Heralde başka bir binaya girmiştir dedim içimden.Sınavı bitirdim 100 soru vardı.Ve ben 85 tanesini doğru yaptığıma emindim.15'ine ise odaklanamıyordum Anna'dan dolayı.Sallayıp geçmiştim.
Sınav bitti ben Anna yı aramak için çıktım hemen.Başımızdakilerden biri Millet okulda ders devam edecektir dedi ve bende Anna'nın okulda olacağını biliyordum.O günde yeni bir grup gelmişti.Aslında her şey ayarlanmıştı her iki haftada bir sınav ve her iki haftada bir yeni grup ama niye yeni grup... Birazdan geliyor.
Okula gittik ben hala Anna'yı arıyorum ama bulamadım.Ders başladığı için derse girmek zorundaydım ve sınıfa yavaş yavaş yürüyordum.Lorenzoyla karşılaştım.Dostum üzgünüm dedi ve yanımdan öylece çekip gitti.Acaba ne diyor bu dedim.Arkasından Anna yı gördünmü buddy ? diye bağırdım ama bana kulak asmadı sınıfına girdi.
Devam ettim çıkmaya sınıfa girdiğimde.Sınıftaki çocuklar benim masamın etrafında toplanmışlardı.Ne var acaba diye merak ettim.Birisi içeri geldiğimi gördü.Millet dağılın dedi.Gerçekten çok merak etmeye başladım.Lorenzonun öyle demesi Anna'yı bulamamam felan her şey üst üste geliyordu ve kalbim hızlı hızlı çarpmaya başlıyordu.Masama baktığımda üstünde bir kağıt gördüm hemen koşarak aldım elime ve okumaya başladım.
Şöyle yazıyordu ;
Rachethegod şuan senle ilk gün tanıştığımız yerdeyim acilen buraya gel.
Niye orda acaba diye düşünmeye başladım ve o esnada sınıftan çıktım.Hocayla karşılaştım merdivenlerden inerken.'Hayırdır nereye rachethegod?'
Hocam sınav binasında param düşmüş oraya gidiyorum.
Çabuk ol ders başladı.
Peki hocam hemen gidip geliyorum.
Koşarak çıktım binadan ve bir durağa gittim.Bulduğum ilk kişiye sordum.Brighton ın dışında böyle bir okul var terk edilmiş nasıl gidebilirim diye.Şanslıyımki doğru adama denk geldim anlattı şu durağa git ve şu otobüse bin durak adı şu yakınından geçer şu duraktan in ve şu kadar yürü şurdan sağa dön felan dedi.
Teşekkür ettim ve durağa gittim başladım otobüsü beklemeye.Otobüs geldiğinde hızlı bir şekilde en önce geçip bindim.Yaptığım kabacaydı ve anlamsızcaydı.Ben hızlı binice sanki otobüs oraya ışınlanıcak.Ama o an kafam hemen Anna'nın yanına gitmek istiyordu.Otobüse bindim ve ilk bulduğum boş yere oturdum.O durağın gelmesini beklerken acaba Anna niye böyle bir şey yaptı diye düşünüyordum kendi kendime.Durağın adı okundu ve indim otobüsten aynı adamın tarif ettiği gibi hızlı hızlı yürüyordum.Dağın başıydı.Biraz yürüdükten sonra okulu uzaktan gördüm ama kimse yoktu.Hemen koşarak okula gittim.Beklediğimiz alana vardım.Anna diye bağırdım.Ses çıkmıyordu.Börtü böceğin sesi vardı etrafta sadece.Bir daha Anna ! diye bağırdım ama gene ses çıkamadı.
Etrafa bakınırken ilk günkü valizimle oturduğum yerde beyaz bir şey gördüm.Hemen koştum bir kağıttı.Aldım elime ve okumaya başladım arasından bir de fotoğraf çıktı.Şuan kağıdı tam yazamaacağım size çünkü sinirden kağıdı yırtmıştım hemen ve fotoğrafıda.Ama sonra salaklık ettiğimi anladım ama çok geçti.
Kağıtta ;
Dear Rachethegod,
Ben hayatımda fazla mektup yazmadım kimseye.Buda galiba ilklerimden biri.Her şeyin başladığı yeri tercih ettim.Seni yorduğum için kusura bakma.Ben çok özür dilerim senden bu şeklide bitmesini istemiyorum.Ama bitmedi hiç bir şey daha bitmedi.Ben seni biliyorum.Sen beni bulacaksın rachethegod.Sana yemin ederim sen beni bulacaksın.Burda dün çektirdiğimiz fotoğraf var.Sende dursun bu bir anı olarak.Ölümsüz anımız aşkım.ikimizin ölümsüz anı.Bunları yazmayı hiç istemiyordum ama lanet olsunki yazıyorum.Sana sadece bir kere yalan söyledim oda burada 1 ay kalacağım hakkındaydı.Bugünkü sınavada giremedim haliyle.Ama gerçekten tekrar sınav olacağını duyduğumda sevinmiştim senle.Sen anlama bugün gideceğimi diye.Ben bu sene buraya 2 haftalığına geldim.Ve çok harika bir iki hafta geçirdim.Eğer sen gerçekten oysan ki olduğuna inanıyorum.Bu iki hafta bir ömüre dönüşecek.Bu yüzden beni bulmak zorundasın rachethegod.Lütfen sana yalvarıyorum.Beni bul.Şuan bulamassın ama 1-2 ay sonra belki italyada karşıma çıkarsın diye hayal kurarak kendimi avutuyorum şuan.Seni çok seviyorum aşkım.Kusura bakma sana yalan söylediğim için.Çok özür dilerim.Adım Anna soyadım P***.Beni bulacağına inanıyorum.Kendine çok iyi bak.
Aşkın Anna...

Beyler size yemin ederim o an yere yığılıp 4.kez ağladım.Ellerim titremeye başladı.Niye bana söylemedin önceden diye bağırmaya başladım.Ama ona kızamıyordum.Onu gerçekten çok seviyordum.Anna Anna diye etrafa bağırmaya başladım.Ağlayarak... Dizlerimin üstüne çöktüm ve Bana bunu niye yaptın dedim.Lorenzonun o sabahki bakışı aklıma geldi birden.Demek buydu ha... Lanet olsun dedim.NiYE BUNLARI YAŞIYORUM diye bağırdım tekrardan.Ortalık ıssızdı ne kadar bağırırsam bağırayım sesimi kimse duyamazdı.Bense kalbim parçalanmış bir şekilde yolun ortasında ağlıyordum.Ne yapacağım şimdi ben diye düşünmeye başladım.Anna bana soyadını vermişti hemen onu bulmam lazımdı.Hemde hemen.Nerde yaşadığını öğrenmem lazımdı oraya gitmem lazımdı...
Kalktım ve durağa koştum hemen.Ama bir şeyi unutmuştum Türkiyedeki gibi değildi duraklar karşıdan binmeyle olmuyordu.ve etrafta başka durak yoktu.Eve nasıl geri dönecektim.Buraya geldiğim duraktan bir otobüse bindim ve şöföre durumu izah ettim.Bana beni bir durağa bırakacağını ver ordan bir otobüse binmemei söyledi böylece istediğim yere gideceğini belirtti.O otobüste zaman geççmiyordu sadece Anna'yı düşünüyordum.Gideceğim yere gittim.Okulun önüne.Lorenzoyu gördüm dışarda.Üstüne doğru koşarak;
B:NiYE SÖYLEMEDiN SEN BANA BUNUN OLACAĞINI NiYE !
L:Dostum sakin ol.Beni uyardı söylememem için.Bende böyle olmasını istemiyordum.Ama istersen sana onu bulman konusunda yardımcı olabilirim.
B:NASIL OLACAKSIN ?
L:Onla ben aynı okula gidiyorum unuttunmu ?Facebook linkini sana atabilirim.Sakin ol dostum dedi.

ve sustum beyler ağlamamı kestim.Hemen eve gittik beraber facebook'unu açtı ve arama yerina Anna P*** yazdı.
L:Tanrı aşkına neden çıkmıyor bu.
B:Neden bahsediyorsun sen ?
L:Bir dakika dostum.
mesajlara girdi ve Anna P*** yazdı.Bir kutucuk geldi sağ tarafa.Profil fotoğrafı yoktu.Ekrana öylece bakakaldım beyler.
Artık imkansızı yapmak zorundaydım... Herşey daha yeni başlıyordu ve bu benim sınavımdı...

Teşekkürler okuyan herkese umarım hoşunuza gitmiştir.Ama bu son olay benim hiç hoşuma gitmemişti.O gece hep ağlamıştım.Ne kadar bir erkek olsamda ağlamıştım beyler... Devdıbını istiyorsanız o günden sonra neler olduğunuda yazabilirim..
Sağlıcakla kalın...