hayat bana acıyı öğretti. hep çektim. grip oldum. yandı vücudum. acı acı yandım. kimse aramadı. bir zamanlar gülerdik onunla, şu an kimlerle gülüyor acaba? çorba içtim. bugün kebap yedim. acıydı. beyti yeseydim keşke. 

bir gün bunlar biter mi acaba diye umut etmeden geçen saniyem yok. bitecek diyorum içimden. babamı timsahlar yedi. o zamanlar küçüktük biz. kardeşimle beni polis bulmuş ormanda ağlarken. sımsıkı sarılmışım ona. sanki o ölmesin de ben öleyim dermişcesine bakmışım. üvey yengem kumarcıydı. çocukken hep poker fişi taşırdım masalara. yere düşerdim taşırken. kadınlar sinirlenip üzerime basardı topuklu ayakkabı ile. sırtım delindi. dışarı çıkıp koştum gücümün tükendiği yere kadar. yüz üstü kapaklandım yere. sırtımın delik yerlerine yağmur suyu doldu. yaramı kapattı. balıkçılar bulmuş beni. çimento ile dolgu yapmışlar bedenime. hala orayı okşar eskilere dönerim. 

cennet varsa eğer beni kabul edecekler. vicdanım rahat. hayatta çok acımasızlardı. yine de kaybetmedim özümdeki iyiliği. bana tekme atana çiçek verdim. yüzüme tükürene diğer yanağımı döndüm. korku en iyi düşmanım. onu bıçakladım. yaşamaktan korkan benle savaşamadı. bir fahişeye aşık oldum (mardinli ayşe). onu öldürmeye geldiler. o gece sınırı geçip suriyede bulduk kendimizi. öso güçleri bizi gibmeye çalıştı. esad yanlılarına katıldık. 3 ay savaştım. her tür bombayı yaptım. küçük bir kız, gözümün önünde ölünce bıraktım savaşmayı. sadece hayatım gibi acılar veriyordu insanlara savaş. oysa hayalim o ülkenin sahibi olmaktı. 

ayşe bendeki cesaretten korktu. o zaafı için onu terkettim. rusya'ya geçtim bir salı günü. memeler vardı. kızlar çok güzel, hayat zor, hava soğuktu. yine de vatan gibisi yok. votka ile ısınmaya dayanamadım daha fazla. antalyaya tatile geldim. hala buradayım. ketty adında ingiliz bir kadın tüm hayatımı değiştirdi. 78 yaşındaydı ve sapıktı. ben de sapık olduğum için kısa sürede aşık olduk. bana kuyumcu açtı. şimdi vergisini veren, bu ülke için emek harcayan bir tüccarım...  

benim