Geldim beyler...
Ve o an gerçekten kalbim önüme düşcek sandım heycandan yapabildiğim tek şey o nun gözüne bakabilmek ve sanırım onunda yapildikleri benim gözlerime bakmakla sınırlıydı tebessüm ediyordu bana güzel gözleri hafif kısık bi şekilde ewt artık o benim di sadece benim mervem di ve artık ondan başka hiç bir şey düşunemiyordum yatarken merve kalkarken merve sıcarken bile merve geliyodu aklıma (saçmalamayın tabikide çekerken gelmiyo seviyom sonuçta amk) günlerim hep merveyi mutlu etmeye çalışmakla geçiyordu ve onun mutlu oluşunu görmek beni ondan daha çok mutlu ediyordu günler böyle geçerken lise sınavıda yaklaşmıştı ikimiz birlikte çalısıyorduk yani en azından i çalıştığımızı sanıyordu ben sadece onu izliyordum ve sonunda sınava girdik ikimizde hemen hemen aynı puanı almıstık ben ondan yüksek aldım ha bu arada elif liseyi özel bi lisede okuycakmıs ismail haliyle yıkıldı. ismail in ders leri bizden iyiydi puanıda öyle