Neyse beyler kıza hiç bakmıyorum filan. Bu habire bana bişeyler soruyor kısa kısa cevap verip tersliyorum.
B:Lütfen yanımdan kalkarmısınız?
E:Peki neden?
B:Çünkü tanımak istemiyorum seni.
E:Peki sen kaybesersin.
Diyip kalktı eski yerine geçti. Neyse beyler benim arkadaşlar geldi bişeyler yaptık dağıldık. Ben eve minibüsle dönecektim durağa doğru yürümeye başladım yine o kız artık iyice sinir olmaya başlamıştım ve Denizli de tanınan biri olduğum için yüz göz olmak istemiyordum hiç ona bakmadan minibüsü bekliyordum. Minibüse bindim ve parayı uzattım arkadan bi el omzuma değdi ve şunu da uzatırmısın yakışıklı dedi. Arama döndüğümde gördüğüm manzara karşısında çok şaşırdım yine o kız.

B:Beni mi takip ediyorsun?
E:Ne münasebet.

Ben sinirli sinirli bakarak önüme döndüm ve yaklaşık 2 kilometre sonra kız arabadan indi. Ama aklım hala daha ondaydı. Acaba kimdi ve bana neden bu kadar yakın davrandı...