Havas ilmiyle ugrasan bi hoca buldum arastirmam sonucunda. Cok kez cin cikarmis ve bu iste usta birine benziyordu. Dusundum, bu da onume surulen bir tuzak miydi? Sehrin kenarinda bir koyde yasiyordu hoca, uzak sayilmazdi. Cinlerin yapabilecekleri anca bu kadardi, sonucta onlar da korkuyordu. Nasil normal bir toplum silahli bir ceteden korkuyorsa bu da oyleydi. Beytullah hocadan gizli is cevirmem iyi mi kotu mu bilemiyordum. Eve vardigimda tam bu is icin yapildigini anlamistim. 2 katli ahsap bir ev. Ust katin camlari igib almayacak sekilde boyanmisti. Kapiya vurdugumda acan hoca "Ben de seni bekliyorsum sinek! Gir iceri" dedi. Ne komiktir ki hic sasirmadim. "Muslaman cin kabilesi olayi bana anlatti. Sucun yok ama bu azili cinler suc muc dinlemezler. Ortada kan var ve bunu sadece oglunun kaniyla ortemediklerini dusunuyorlar. Bu ise karisan kim varsa buraya getir." "Hocam arkadaslarim sehir disina ciktilar?" "Siz cinlerden sehir degistirerek kacabileceginizi mi saniyorsunuz. Siz korktukca onlar daha cok zevk alir. Pes ettikce ustunuze cokerler. Gucunuzu gostereceksiniz ki ugrasmayacaklar". Bu sirada onlardan birini oldurme mevzusunu acma istedim ki "Bak sinek! Neslini lanetler bunlar, ne bulasacaksin ne de kacacaksin. Zamanla senden birsey alamayacaklarini anlayinca etkileri azalacak zaten" dedi. Kafam iyice allak bullak olmustu ve Aykutla Tugce aklimdaydi. Izin isteyip telefonumu kargibi binadan aldim. Aykutu aradim acmadi, Tugcenin de numarasi yoktu. Aklima kotu seyler geldikce kinim de artiyordu...