Hafif vur gulumseme attim ve dusunmeye basladim. Acaba bu kizla ne kadar ileri gidebilirim. Zaten topu topu 1 ay burda kalacagim. Uzun bisey istiyosam ya ben Italyaya gidicem yada o turkiyeye gelicekti. Buda o sene icin zordu belki universitede gidebilirdim.
Anna koseyi dondu ve gitti. Bense ne yapacagimi sasirir bi sekilde bizimkilerin yanina gittim hala cay iciyolardi. Hatta Ispanyol bi cocugu tutmuslar cay icirtmeye calisiyolardi. Uzaktan hic ses etmedim sadece izledim ve kafama guzel biseyler giymem gerektigi dank etti.Eve gidemezdim. Aslinda gidebilirdim. Yetisebilirdim ama hangi duraktan binecegimi bulmam lazimdi. Turkiyedeki gibi karsi durak yok Ingilterede.
Hemen o sabahki indiim duraga gittim.O sabahki okula kayit oldugumuzda verdikleri kagidi cikardim ustunde kaldigimiz evin adresi yaziyordu. Insanlara sormaya basladim sansima o ki.Elinde tespih sallayan bi Turke denk geldim ve sordum.Oda binecegim duragi ve otobusu soyledi ayriyetten bu turistler icin her otobuste ozel harita varmis brighton un.Onu almami tavsiye etti.
Bindim otobuse gectim ikinci katina (Filmlerde gordugunuz iki katli kirmizi otobusler IS REAAAL)
oturdum bi yere ve haritayi ariyorum. Yokmus oyle bisey aslinda beni ayakta gibmis. Turk Turke bunu yaparmi. Neyse eve gittim anahtar vermisti sabah kadin bize actim kapıyı girdim iceri ses seda yoktu. Ciktim yukari ustumu degistirdim tekrar duraga gittim ve tekrar okulun ordaki parka gittim.
Oturdum bekliyorum kizi. Canim sıkıldıgında genelde sarki soylerim ben. Sokakta olmayi felan umursamam bagiririm oylece. Bankta otururken (bu arada the eden project fanıyım)
Eden'in statues şarkısını soylemeye basladim.Bi yandanda sarkiyi dinleyerek.
Su satirlara geldim bagiriyordum

You were my oxygen and now its hard to breath
This is the final page so now i'll set u free

Dedim ve gozlerim bi anda yumusacik ellerle kapaniverdi