Ertugrulla son kez konustugumun farkinda bile degildim. Elveda diyip kosarak aykutun saklandigi yeri ogrendim. Kiz arkadasi Tugcedeymis. Telefonu niye kapaliydi onu cozemedim. Tugcenin kapisina gelince zile bastim. Birkac saniye sonra Aykut'un kigib sesle "sakin acma" dedigini duydum. "Tugce benim sinek, Aykutla acil gorusmem lazim sesinizi duyabiliyorum. Tugce zoraki hareketlerle kilitleri kaldirdi. Iceri girdigimde "gibtir git burdan, mahvettin lan bizi, hayatimiz kaydi aileme ne diyecegim ben. Senin yuzunde okulu birakacagim Allah cezani versin" dedi. Hakliydi tum suc benimdi. Bisey diyemeden Naz olayini anlattim, az da olsa yumusadi. Biseyler atistirmak icin tugceden rica edip salona gectik. Aykutun siniri gecmisti ama o da cok kotuydu. Memlekete gidecegini ve bir daha bizimle irtibat kurmayacagini soyledi. "Otosbus yarin 1 gibi kalkacak benden bu kadar" dedi. Ozanin olayini sorunca ertugrul bunun ustune gitmis arkamdan konusmasin diye. Ozan da iyice dellenip arkasindan sehpayi kafasina indirmis. Bu da o sirada mutfakta olaylari gozucuyla izlemis. Defalarca ertugrula vuruken o sirada sessizce kacmis. Tabi oyle zannetmis giderken ozan "sira once sana, en son da sinege gelecek" demis. Kacmasi hem benim hem de onun icin iyi olacagindan hak verip onunla da son kez gorustum. Babami arayip bilgilendirdim. Sefer hoca bunu arayip yanlarina cagirmis ama herseyin palavra oldugunu anladigim icin babami yanimda kalmaya ikna ettim. Annem de normal degildi babama zarari dokunabilirdi. Tum olanlari detaylica anlattiktan sonra Beytullah hocaya dogru yola koyuldum...

Umarim dinleyen vardir biliyorum gec oldu ama zaman gecmiyor