sabah okula giderken içimden sürekli o kızı bulmak geçiyordu ama nafileydi nerden denk gelicekti kader bi daha bizi karşılaştırırrmıydı?
yada ben yılların verdiği abazanlıkla olayı fazla büyütmüştüm.
sonuçta herkes birbirine bakar yolda orda burda, belkide ben yanlış yorumladım ya kız birine benzettiyse ya sadece hoş çocuk deyip geçtiyse?
işte bu soruların hepsinin cevabını öğlen çıkışta aldım tam okuldan çıkarken...
ağır ağır yürüyüp etrafa bakıyordum.
malum çıkışta kavga olabilir öyle direk eve gitmem ben önce etrafı keserim bişey yoksa giderim .
fakat o da ne?
karşıda köşede gene o kız ben onu görsemde o beni farketmedi.
gözleri birilerini arıyor gibiydi.
sanırım sevgilisi vardı işin kötüsü sevgilisi bizim okuldandı heralde.
boynu bükük eve doğru yürümeye başladım ki