Eve geldiğimizde birer sigara yaktık. Masanın etrafında üç kişiyiz. Esra artık bir kafede iş bulup çalışmak istediğinden bahsetti. Bunu söylerken mutlu gözüküyordu. Başkasının defalarca seviştiği kadın ile birlikte değil de daha önce hiç tanışmadığımız ve yeni tanımaya başladığımız birsi olarak görmeye başladık.

Diğer türlüsünü düşününce, dünyanın en melek insanına dönüşse bile aşağılık lanet bir fahişeden ötesini düşünemezsiniz.

Bizler de okulumuzu bir an önce bitirip yolumuza bakalım diye düşünüyorduk. Tabi ne okula gittiğimiz var ne de derse girdiğimiz. Ama elimizde bir miktar para var ve bunu bir şekilde kullanmak da istiyoruz. Şimdilik faizde dursun aylık 1500 lira gibi bir para getirisi oluyor. O yüzden çok da düşünmüyoruz. Aylık 1500 de esra kazansa üçümüze üç bin yeter ama esranın artık öyle sürekli kıyafet almasına veya üst düzey parfüm kullanmasına gerek yok.

Acaba o hayatından koparken, o hayatını özleyecek mi veya tekrar o işe dönmek isteyecek mi? Burasını ancak onun vicdanı ile beyin hürriyeti bilir.