Hoca seslere ve halisulasyonlara kulak asmamam gerektigini onceden bildirmisti. Iste tedbirli hoca vs. dusunup zihnimi dagitmaya calisiyordum. Ses hala geliyordu ama giblememe konusunda israrci cikinca kesildi. Gozlerimizi kapatmamizi soyledi. Aninda kapattim ama odayi hala gorebiliyordum. Belki de bu yuzden kapatin demisti. Cok heyecanli duygular icindeydim ama ucunda olum olan bir konuydu ve baskin olan hep korkuydu. Sonunda mumlarin hepsi sondu ancak aynanin basindaki mum tum. gucuyle.yaniyordu. "Ey xx kabilesinden olma xx, seni bu gunahsiz hakkinda konusmak icin buraya cagirdim, davetimi kabul et" birkac defa tekrarladi. Uyku sersemi moduna dondum aninda nezle olmus gibi. Bu cinin bu aleme gectiginin kanitiydi. Enerjilerimizden beslenerek bizimle iletisim kuruyordu. Cok yoruldum ancak son gucume kadar dayanmak zorundaydim. "Ben xx kabilesinden xx. Aramizda karar verdik ve kisasa kisas kararimizdir" bir anda her sey pasiflesti. Sesler bugulandi. Euzu besmele cekmek aklima geldi ama hic gecirmedim. Birileri beni cekistiriyordu evet sonuna gelmistim. O sirada sert bi tokatla kendime geldim. Tokati atan hocaydi...