Babam kolumdan tutarak dusa soktu. Annemi bagirislarini duyuyorum ama uyku sersemliginden odaklanamiyorum. Bu yasimda adamim kabinin onunde dus almami bekliyor adam. Anlamadim yikandim abdestimi alip disari ciktim. Kahvalti masada dururken bi salam atip kosar adimlarla babami takip ettim. "Bu olaylar zivanadan cikti, annen her gun seni klinige yatirmam icin baski yapiyor oglum kaldiramiyoruz artik" Hak verdim, baslarina bu belayi ben actiysam ben kapatacaktim. Cinlerin yaptigi pgibolojik baskilar bizi maglup etmisti. Ucumuz de iyi degildik ozellikle de annem. Hocanin evine varinca "Ne bu cocugun hali" diye atildi hoca. O sirada farkettim kolumdaki morlugu. Hayvan gibi sismisti ama agrisini hissedemiyordum. "Cinler seni oldurmeye kalkmis ogul intihar mi etmeye calisiyorsun sen?" Hoca biraz yanlis anlasa da evet bi bakimdan kurban olacaktim. Ama ailem icin, arkadaslarim icin...

"Bunlar tahmin ettigimden cok guclu, muskalar bile ise yaramamis. Isin icinde birden fazla kabile olabilir" Lan ne demekti bu? Cildirmak uzereydim. Hocanin anlattiklarina gore yazdigi muskayi ancak birden fazla kabile bozabilirdi. Boynumdaki muskayi cikarinca "bana ver" diye atildi hoca. Icini acinca kulle dolu oldugunu gordum. Kagit yanmisti iste bu bana gore imkansizdi. Boynumda yansa aninda fark ederdim ben. "Hocam bize yol goster yardim et nasil kurtulacagiz?" Babamin sesindeki bitkinligi hissedebiliyordum. "Bir kurban bulmalisiniz, cinin oglunun canina deger bi can" biraz daha dusundukten sonra "Musluman cin kabilelerinden birini bu iste hakemlik yapmasi icin cagiracagim ama suan olmaz." Diye ekledi hoca "hoca daha ne kadar sabredecegiz baksana oldurecekler!!" Agzimdan tukurukler sacarak konustugumu sonradan fark ettim.

Simdi 12 ye kadar seri seri yazacagim burda olanlar kendilerini belli etsin onemli bir kismi bu gece bitecek