Daha neler amk dedim ve sıra Ahsene geldi. Ona baktı işte. Ona bakarken ben adamın geçmişte söylediklerini referans alarak, gerçekleşme ihtimalini düşünmeye başladım.

Sonra çıktık oradan. Baktım bi suriyeli. 5 lira verdim. Acaba bu iyilikten sayılır mı diye düşündüm. Ahsene sordum, sayılmaz dedi. Ahsenle kurtuluş parkına doğru yürümeye başladık. Kolejin oraya gelince ellerinden tuttum. ilk başta elini çeker gibi oldu ama çok geçmeden tuttu elimi. Kalbim kokain almış gibi çarpıyordu. Koşmak ve kırmızı ışıkta geçmek istiyordum, duvarlara yazı yazmak, havai fişek atmak istedim. Sonra sakin ol delikanlı dedim kendi kendime. Bir insanın elleri bu kadar yumuşak olamazdı.