Satırlarıma devam edıyorum. Magaranın girisinin önündeyim. Gözüme bebegime karsılık zalimi ve kitabı verdıgım sahne geldi. Gözlerim doldu. Sureyyam... Daha baba diyemeden gittin. Napalım, buda bizim imtihanımızmıs. içeriye yavas yavas ilerliyordum. Etraf kapkaranlık. Bir insanoglunun gorebılecegı hicbirsey yoktu. Kulagımı sagır eden bir vızıltıyla karsı karsıyadım. Sanki sinirlenmis bir arı, kulagımın ortasında uçuyormus gibiydi. Elimi kulagıma goturup, sallıyordum. Elime degen bir madde yoktu. Vızıltı kulagımın ıcınden geliyordu. Fıratın sularında bogulmuscasına en dipteydim. Öyle bir baskı vardı.

Etrafım ısınmaya başladı. 10 tane kırmızı goz bana karsı cevırılmıstı. ''attabie ya 'ayuha alnnas aljinn lilnnas alladhin hum aelaa( Ey cin halkı sizden üstün olan insana uyun)

tafuq aleilm kama basharia'' (Üstünlügün ilmin kadardır insanoğlu)

Bu kelıme iliklerime işlemiş gibiydi. Titreme tuttu. Gücümün tükendıgını hissedebiliyordum. Asayı guclukle kaldırdım. Bana verilen duayı okumaya basladım. Söndürülen gam lambaları gibi hepsi tek tek gidiyordu. Duayi bıtırdıgımde sonuncununda gözleri kapanmıstı. Uyutmusmuydum bayılmısmıydım. Kan ter icindeydim. Magaranın cıkısına amcanın oturdugu yere oturdum. Biraz soluklandım