beyler bu sıkıntılı günleri anlatmak istemiyorum ama devam edelim yengeniz gelmişti kb. neyse beyler günler ayları aylar yılları kovalarken aybenle aramız çok iyi gidiyordu bazen bizde bile kalıyordu ama o kadar çok seviyordum ki dokunamıyordum uyuyana kadar sarılarak yatıyorduk o uyuya kalınca bir süre onu izler öpücük bırakır giderdim kendi odama. Aybenin ailesiyle aram çok iyiydi babası polisti annesinin ne iş yaptığını hatırlamıyorum oğlum derlerdi bana bazen basketbol maçlarımı izlemeye gelirlerdi babamın acısı hafiflemişti fakat hala içimde bir burukluk vardı. Bir maçta ailecek geldikleri için gaza gelip 40 a yakın sayı bulmuştum ve koç bana çok top kullandığım için kızmıştı o gün evde sinirden ağladığımı hatırlıyorum beyler basketbola bu kadar çok aşıktım. Bu içimdeki hırs günümüz lebron jamesi gibiydi yani öyle tarif edebilirim çoğu panpamız basketbolu sevmese yada ilgilenmese de bu hikaye basketbol ve kicktaks ağırlıklı geçiyor tabi daha başlamadım ama bu da spoiler olsun ;)