Bir sabah telefonuma gelen mesaj sesiyle uyandım. Mesajı açtığımda gözlerime inanamadım, kanım dondu ve gözlerim dolmaya başladı mesajı atan Annem'di.
"TÜM iŞLERiNi BIRAK VE ÇABUK EVE GEL, ARKADAŞIN ÖLDÜ!"
Telefon titreyen ellerimden düştü ve başım döndü. Yatağıma çöktüm. Korkunç bir kâbus gibiydi herşey, uyanmayı ve Melih'in hâlâ yaşıyor olmasını istedim.Ama herşey gerçekti.
ALLAH'ım nolur kâbus olsun nolur!...

Kıyafetlerimi topladım hemen eve gittim.Eve gittiğimde kapının açık olduğunu ve bir sürü insanın kapımızda toplandığını gördüm. Annem yolda dikiliyordu, ağlıyordu ve elinde bir kağıt parçası tutuyordu.
"Anne... Neler oldu?" diyerek gözyaşlarına boğuldum. Annem bana sıkıca sarıldı ve beni tuttu..
"Melih öldü, 13 gündür ölüymüş. Onu yatağın altında buldum bedeni çürüyordu... Koku dayanılacak gibi değildi. Sen neredeydin? neden arkadaşını yalnız bıraktın? neden onu bulmadın?" dedi.
Titriyordum.Son gelişimde evde benimle birlikte olan kimdi? Sağıma baktığımda komşularımızı bahçelerinde dikilirken gördüm. Köpekleri yanlarında duruyordu. Melih'in öldüğünü söylediği ve pis kokunun nedeni olduğunu söylediği köpek...