+112
-2
---SON PART---
ölüm riski olmadığını söyledi o an herkes derin bir oh çekti ve babamı sorgulamaya başladım neredeydin diye meğer adliyeden çağırmışlar duruşma varmış gitmemiz gereken tarih belliydi görkemin hastaneden çıkmasını bekledik 3 gün sonra taburcu oldu duruşmaya 1 ay vardı görkemle sıkı dost olmuştuk her neyse bir avukat tuttuk duruşma bizim lehimize geçti velayetim babama verilmişti çok mutluydum taks hayatıma artık hiç bir sıkıntı olmadan devam edebilirdim yaz tatili başladığında spor il müdürlüğüne gittim lisansımı çıkarttırdım artık lisanslı taksördüm üni başlamıştı kızlar yarı çıplak giyiniyorlardı hoşuma gitmişti burası üniversiteler arası taks turnuvası vardı ve ben de katılmak istiyordum katıldım da gerekli işlemleri hallettim bu sırada bir çok kızla birlikte oldum. üni turnuvasına sıkı sıkı antrenmanlarla çalışıyordum bir yandan da uluslararası ilişkiler okumaya çalışıyordum. turnuva günü ıssız sokağımızdan üniye doğru yürüyordum ki bir çocuk önümü kesti. "senin yüzünden turnuvaya giremedim *** bunu ödeyeceksin ya turnuvadan çekilirsin ya da sana bunu ödetirim" dedi ben lisanslı taksör olduğumu 3 kez tekrarladım ardından buna giriştim kaldırımın ortasını ring gibi hayal ediyordum. önce buna bir kaç tane direkt yumrukla saldırdım fakat guardını geçemiyordum bu çocuk bana low kick de atıyordu taksun yanında MT de yaptığı belliydi karnıma bir diz darbesi aldım öfkelenmiştim çok fazla öfkelenmiştim ve karın bölgem zayıf bölgemdir oradaki acıya hiç dayanamam. bana attığı low kickler yavaş yavaş canımı yakmaya başlamıştı ben karşılık veremiyordum sonunda tüm gücüyle bir low kick attı ve dizim çok acımıştı yere yığıldım fakat kendimdeydim çocuk bana vurmadı bayıldığımı zannetti ve bana vurmadı dizim çok acıyordu fakat ayağa kalktım arkasını dönüp giderken ona seslendim ve "bittiğimi mi sandın?" dedim artık çok hırslıydım bu sefer savunma yapmayacaktım artık enerjisi bitmişti saldırı sırası bendeydi dizimin ve karnımın acısı dayanılmazdı fakat kendimi kasıyordum sıkıyordum. düşünmemeye çalışıyordum. hızımı konuşturmanın vaktiydi hızlı hızlı sağ-sol direkt yumruklar atmaya başladım bir sağ kroşe attım ve sarsılmıştı fakat benim karnıma tekme attı ben dizimin üstüne çöktüm kafama tekme atmayı denediğinde ayağının altından geçtim ayağa kalktım ve tüm gücümle çenesinin ucuna aparkatı gömdüğüm gibi yere yığıldı bu sefer ben ona acımayacaktım üstüne oturdum ve yumruklamaya başladım öldürücü yerlere vurmuyordum kalıcı hasar bırakmak istiyordum bu çocuğa çok öfkelenmiştim hayatı boyunca aynaya baktığında beni hatırlasın istiyordum kaşlarını açtım, dudağını patlattım ve yüzünü mosmor ettim ayağa kalktım fakat dizim çok acıyordu topallıyordum insaflı davrandım ve ambulansı aradım ikimiz de çok acı çekiyorduk fakat beni sedyeye almalarına izin vermedim ben de ambulansın içinde hastaneye gittim bu sırada turnuva yapılıyordu çocuğa pansuman yapıldı benimse diz kapağımda minik bir çatlak vardı babama haber vermişler geldi çocuğun da ailesi geldi bana bir ton şey saydırdılar oradan babamsa karşılığını vermeyi bildi çocukla benim konuşacak halimiz yoktu fakat pansuman bittikten sonra ayağa kalktım ve çocuğa adını sordum *** dedi el sıkıştık fakat ailesi şikayetçi olma yolundaydı sonucunda ben lisansımı kaybettim ve biraz para cezası aldım başka bir şey olmadı çocukla aramızda sorun kalmamıştı fakat ailesi cinsti. turnuva yapılmıştı okulumuz galip gelememişti arkadaşlarım beni soruyorlardı, üni boyunca taksa ara verdim uluslararası ilişkiler bölümünü bitirdim şu anda danışmanlık yapıyorum iyi de bir gelirim var. babam ben üniyi bitirdikten 2 yıl sonra vefat etti karısıyla kavgalı olduklarını cenazede öğrendim hiç sormamış etmemiştim kendimden utanıyordum meğer o çocukta benim kardeşimmiş şu an beraber yaşıyoruz ve onun kılına zarar gelmesine izin vermem, vermeyeceğim de.beni dinlediğiniz için teşekkürler panpalarım o yılları tamamen hatırlayamayabiliyorum fakat hikaye %100 gerçektir inanmayanlar illa ki çıkacaktır. dinlediğiniz için teşekkürler sağlıcakla kalın
Tümünü Göster