Ve facesini allaha Şükür bulmuştum abartmiyorum beyler her bir fotografina rahat 30 dakika bakmisimdir korkmadan utanmadan... böyle birşey olamaz gözlerinin yesilinde kaybolup gidiyordum abi sanki çok asildi ve benim meraklarim günden güne artiyordu acaba Nasıl gülüyor, uyanirken nasıl, sinirlenince tatlı oluyormu, mutlu olurmuyuz bu sorular yeniden beynimi gibiyordu ve 3 günün sonunda yazmaya karar verdim ve mesajı sabah görsün diye gece 4.25 de tek kelime "selam" yazmıştım başka ne yazabilirdim ki kesin beni abaza gibi zannedecek zanlediyordum ki aynen öyle oldu görüldü attı beyler canım yaniyordu 10 metre yakınında olduğumda bile elimi ayagima dolaştıran kız bana görüldü atmıştı dayanamiyordum 4 saat elimde telefon belki yazar ulan belki yazar diye öyle sadece onun profilinde dolasmistim bir mesaj daha yazacaktım ama o önceki yazdığım "selam" mesajindan daha kolay olmaliydi ve bende o anki pgibolojime bağlı olarak " rahatsız ettiysem Özür dilerim ben sadece seni gördüm ve sana yazmak istedim bir daha yazmicam rahatsız etmem iyi geceler yazmıştım" ve yaklaşık 3 dakika sonra mesaj gelmişti "beni rahatsız etmiyorsun" sanki bana ilan-i aşk etmiş gibi hissediyorum ama sadece bana yazabilirsin bunda sıkıntı yok demekti bu ama ben yinede çok çok mutluydum aşk buydu galiba dedim kendi kendime gerçektende buydu...

Biraz daha konuştuk sürekli ben konu açmaya çalışıyorum ve oda kısa kısa cevaplar veriyordu ama ben o kısa cevaplarda bile çölde şu bulmuş gibi seviniyordum 1-2 gün derken ben sürekli okulda beni görmesini sağlamaya çalışıyordum ama dışarı bile cikmiyordu sadece sınıflarından geçerken baktığımda sadece bir saniyeligine göz göze geliyorduk sadece o kadar işte tam o günün aksaminda aramızda şu konuşma geçti

Ben:beni okulda goruyormusun ?

Zeynep:evet sınıfın önünden her tenefus yüz defa geciyorsun görmemem mümkün değil *

Ben: napiyim seni görmek istiyorum dedim

Zeynep: neden ?
Dedi ve ben orada Dona kaldım...
2 3 kişi giblerse devam