Hikaye boyunca ailemden pek bahsetmemiştim ama tarih 25 ekim 2011 salı günüydü yine rutin olarak okula gittim okuldan sonra aybeni bıraktım artık ayben eve daha geç gidiyordu ve oturuyorduk bir kafede yada bir parkta. Eve gittim ve evde kimse yoktu anahtarımla kapıyı açıp annemi aradım sesi ağlamaklıydı
-Anne nerdesin
+hastane...
-Ne işin var orda
+baban dedi ve sustu
-hangi hastane hemen söyle (bağırır ve ağlamaya başlar)
+xy hastanesi
telefonu hızla kapatıp kapıyı çarpıp çıkmıştım otobüs durağında sigaramı yakıp beklemeye başladım sanki vakit ilerlemiyordu 16 yıl bana babalık yapan adamı bir daha göremeyecekmiydim lan ben diye düşünürken ayben aradı
-efendddim (sesim titriyordu)
+ne oldu sana
-sonra konuşalım
+tamam ama merakta bırakma beni
-görüşürüz
dedim ve otobüs geldiği için sigarayı fırlatıp bindim 10 dakika sonra hastanedeydim. hemen babamın adını söyleyip kaçıncı kat olduğunu sordum ve çıktım yukarıya. annem sanki beni beklercesine asansörün karşısında ağlıyordu koştum ve sarıldım
-anne babama ne oldu
+oğlum...
-söylesene anne ne olur konuş birşey söyle korkutma beni
+baban işten eve gelirken aşırı hız yapan bir araç babanın arabasına çarpmış ve hastaneden beni aradılar..
-tamam yeter bu kadar duymak istemiyorum diye bağırdım
-nerde babam
+yoğun bakımda
hemen yoğun bakıma baktığımda dağ gibi adam karşımda yatıyordu ah be babam sen neleri aştın bunları da aşarsın be diyip camı duvarları yumruklamaya başladım camdan bir süre sonra vazgeçtim ve duvarlara vurdukça vuruyordum sonunda beyaz duvarlarda kan izi görünce durdum ve ellerim paramparçaydı son yumruğumu atıp yere doğru oturur pozisyonda düştüm ve ağlamaya devam ettim. yoğun bakımda babamın yanında 3-4 kişi vardı ve biri dışarı çıkıp
+hastamızı ameliyata alacağız
canım babam.