Sabah kalktım. Biraz gözümü ovaladım. Hepsi rüya olsun istedim dün yaşadıklarımın. Ama annanem hala yan tarafımda kardeşimin yatağında yatıyordu. Gidip elimi yüzümü yıkadım. Babam istersem gitmeyebiliceğime dair bi not bırakmış. Gidicektim çünkü dünkü kız aklıma geldi. Adımı nerden bildiğini öğrenmem gerekiyordu. Sessizce hazırlanıp bizimkiler itiraz eder diye ses etmeden çıktım evden. Okula geldim. Pek bi gariplik yoktu. Hademe bizim bi iki arkadaşa anlatmış bizimkilerde inanamamış. Normalde çok gülen biriydim ben. Direk gelip noldu kardeşim felan yaptılar. Birşeyim olmadığını söyleyip dillenmemesini isteyerek başımdan savdım onları. Yanımda Turan diye bi arkadaşım oturur. Has çocuktur ama hep uyurdu. Bende o gün dersler boyu rüyaları ve dünkü olayı düşünüyordum. Öğle arası bahçeye çıktım. Yanımda bizim sınıftan iki kişi daha vardı. Onlar sohbet ediyo ben mal mal etrafı izliyorum. Sonra karşı taraftan dünkü kız geldi. (kız:K ben:B arkadaşlar:A)

K: Akın iyi misin?
B: Sayılır.
K: Hah tamam. Ben ııı.. Korktumda biraz dün.
A: Kanka biz gidiyoruz.
B: Tamam kardeşim.
Biraz kızın yüzüne baktıktan sonra. Konuşmaya devam ettik.
B: Adımı nerden biliyosun?
K: Bunu boşversek şimdi.
B: Dün o olayın üstüne garip geldide biraz.
K: Ben sadece adını önceden merak etmiş ve sormuştum arkadaşına o kadar. Rahatsız olduysan özür dilerim gidim ben. dedi ve gitti. O anlık nedense sadece gidişini izledim. Birşey demedim.