içeri girdim jilet in koltuğuna oturdum. Jilet in yancısı kasap Nejat yürek yemiş olacak ki geldi bana gider yaptı.

K.N:- Arkadas orası Jilet'in yeri.
B:- ( Kanlı gömleği göstererek) Jilet artık yok kardeş. Ben varım.
K.N:- Kimsin lan sen
B:- Tanışalım mı?
K.N:- Kasap Nejat 11 senedir yanındayım Jilet'in. Bak sağına o benim.  Ama diyosan ki artık jilet yok kaldır lan mabadını o zaman Orası Artık Benim.
B:- Gel kardeş ya madem koltuğu istiyosun, koltuk senin olsun ya

B:- Jilet Ahmet sevdiğimiz bir abimizdi janti bir adamdı adaplı giymeyi çok iyi bilirdi, mesela ben bilmem.
Çok gülerdi, ben gülmem.
Bu kapıdaki arkadaş abi köye para dediğinde sırtını dönerdi, ben dönmem.
Agop, abi beni kapıdan al dediğinde dalga geçerdi, ben geçmem.
Jilet Ahmet sevdiğimiz bir abimizdi ama parayı da bir tuhaf dağıtırdı ne varsa elinde gene dolaşır onun elinde kalırdı benim kalmaz.
Bizde para masaya konulur herkes ihtiyacı kadarını alır.
Jilet abim silahını addıbına taşıtırdı ben silahımı saklamam.
Abim bu masaya şöyle fiyakalı ama biraz da yamuk otururdu. Ben arkamı arkadaşlara verince şöyle bir yaslanırım bir geriye, koltuk sende kalsın kardeş arkamda durma yeter.

Hayratlı gelir...