inanılmaz bir şeydi o çocuk bendim.Ben çocukluğumdaki thetak85 bana bakıp ağlamaya başladı parmağıyla beni gösteriyordu.Ve bas bas bağırıyordu.Ben de ağlamaya başladım hem korkudan hem kendimi öyle görmekten. Rüyadan çıkamıyordum bu gerçek olamazdı. Arkamı dönüp koşmaya başladım.Ama bana bakıp sanki kimseyi görmüyormuş gibi boş boş bakıyorlardı.Ben daha hızlı koşmaya başladım.Ve önüme tekrar o şey geldi her taraf yok olmaya her taraf bembeyaz olmaya başladı.
Bu sefer yataktaydım rüyada olup olmadığımı anlamak için kendime toplu iğne batırdım acıdı ve kanadı. içim rahatladı. Hemen olanları düşünmeye başladım düşündükçe her şey yerli yerine oturuyordu. Küçükken düşmüştüm ve ayağım 4-5 ay alçıda kalmıştı.O zamanlar her gece ağlayarak uyanıyordum. Ailem sadece ayağımın acısından dolayı ağladığımı sanıyorlardı. iyice düşündüm sonra eski ilkokuluma gitmeye karar verdim giyinip hızlı adımlarla okula yürümeye başladım. Beni kaldıran hocaya gidip o gün ne olduğunu sorucaktım.