/i/Oyunlar

Hayat bir oyundan ibaret değil midir ?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +5 -1


    FC Road Fighter



    arada havada uçan bir şey çıkıyordu oyunda, ne zaman o çıksa "o da ne ki?" diyip patlatıyodum arabayı.
    hala çıkıyor o, bu aralar yine oynuyorum, hala o süpermenimsi adam çıkınca "o da ne ki?" diyip çarpıyorum arabayı.
    sanırım fazla hızlı ve falsosuz gidince çıkıyo o, benim gibi sazanlar için dikkat dağıtıcı bir tuzak olarak konmuş oraya.




    PAC-MAN



    pacman in 3kişi kovaladiginda kacmasini anliom bi nebze de teketekte geri donup adama nie tekme tokat girmedigini anlayamiom. insan azicik delikanli olur dimi.




    FC Circus Charlie



    oyun genellikle çok kolaydır ama genellikle de sonu getirilemez. böyle ilginç, sinir bozucu ama bir o kadar da güzel bir oyundur. favorimlerdendir.




    Mario



    çocukluğumda oynayıp bitirmek için günlerimi harcamama sebep olan oyun.ama oyun sonunda hayal kırıklığına uğramışımdır lakin uğruna günlerimi harcadığım prenses osuruktan birşey olarak karşıma çıkmıştır. oysa ki neler hayal etmiştim.




    Jawbreaker



    kimin nerden çıktığı belli olmayan garip ama zevkli olanlardandır




    Brick City: Tank



    iki kişi başına oturup sapık gibi saatlerce oynanabilen oyun. ileriki bölümlerde gelen power uplarla artık demir, tuğla ne varsa 3'er 5'er patlatacak hale gelince zütü kaldıran ve genelde kaybedilen oyun




    CONTRA



    oyunda komando olup dünyayı alien benzeri yaratıklardan kurtarıyordunuz.
    atarideki en güzel oyundu denebilir ki iki kişi oynanınca daha bi zevkli olmaktadır.
    - dur lan o tüfek benim!
    - bana ne oolum!
    - alma lan onu, bin!
    - ehehe! aldım bile!
    - muallaksin olm...
    - ehehehehe!




    Tennis



    ilk tenisi öğrendiğim oyun güzel ve zevkliydi




    Kick off



    gelmiş geçmiş en tempolu futbol oyunu, öyle top ayağınıza yapışmaz, sürekli topu kontrol etmeniz gerekirdi, şimdikilerin aksine şutları da komple kendiniz hedefleyip falsosunu verirdiniz. return to europe, the final whistle gibi add-on lariyla da gönlümüzde taht kurmuştur. bir de isteğe bağlı olarak takımda bir kişiyi seçip maçta sadece o kişiyi oynamak ayrı bir lezzet verirdi oynayanlara




    Pole Position



    bırak mahalleyi, tanıdığım tanımadığım herkesin eline çok pis verdiğim oyundu bu. grafikler gerçek gibi gelirdi, sağ-sol yapınca 3d ilüzyonu oluşurdu, hız duygusu ile birlikte dışa savrulma da net bi biçimde hissedilirdi




    Popeyes



    yazıcak bişey bulamadım efsanelerin efsanesi temel reis safinaz kaba sakal :D




    Donkey Kong



    saatlerce onu oynardım.. hala durur, hala o sesleri dırrrg dürrrrg seslerini duyunca çocukluk günlerime dönerim. efsanelerden




    Lode Runner



    bir suru koşan adam yeri kazabilen bir player.. olumune gerilim.. bu oyundaki heyecan cok az oyunda vardir




    Bomberman



    işte geldik bana göre en efsanesine. ataride bilmem kaç gün başından kalkmadığım bağımlılık yapan bir oyun. hele ki bunun internetteki daha hızlı ve daha koordinasyon - zeka gerektiren bir sürümünü buldum ki artık tanıdıklara linki atıp hemen oyuna başlıyoruz. atarideki tadı vermiyor tabii ki ama daha hızlı ve rekabetçi olduğundan daha zevkli.


    ···
   tümünü göster