Müslümanlar uyuyor diyen arkadaşlar lütfen artık 1-2 ayet alıp 1400 yıldan bu yana hatası bulunamayan Kuran'ı çürüttüm diye sevinmeyiniz çünkü Kuran'da hata yoktur. Allah her türlü acziyetten münezzeh ve noksandır. Neyse geçelim soruya:

ilk olarak bu ayet-i kerimelerde oranların sabit ya da mutlak olduğu söylenmemiştir. Yani bu hesap sabit değildir. Peki bunu nereden anlıyoruz. Bu ayetlerin hemen ardından Nisa 13-14 Ayetlerinde mealen:
"Nisa / 13-14
işte bunlar Allah'ın sınırlarıdır. Kim Allah'a ve onun resulüne itaat ederse Allah onu, altından nehirler akan cennetlere, orada sürekli kalıcılar halinde, sokar. işte bu, en büyük başarıdır. Kim de Allah'a ve onun resulüne isyan eder, Allah'ın sınırlarını da aşarsa, Allah onu, içinde sürekli kalıcı olarak ateşe sokar. Artık onun için yere batırıcı bir azap vardır."

Burada iki noktaya dikkat çekmek istiyorum. Birincisi "işte bunlar Allah'ın sınırlarıdır." ikinci olarak ceza kısmında belirtilen "Allah'ın sınırlarını da aşmak" sözleridir. Peki bu ayetlerle nasıl bir bağlantı kurulacaktır. Aslında zeki kardeşlerim anlamıştır. Öncelikle sınırın manasına bakalım: “Aşılmaması gereken bir nokta, bir çit, bir değer”... Şimdi yukarıda can alıcı olan nokta emir ile sınırı bağdaştırmak da. Allah'ın emri olan şey bu sınırlara riayet etmektir.Bu sınırlara riayet etmek ise onları aşmamak ve onlara mümkün olduğunca yaklaşmak ile olur. Yani “emrin” ne olduğunu anlamak için önce aşağıdaki ayetlere bakmak ve sonra dönüp “emri” buna göre değerlendirmek gerekiyor. Kısacası Allah’ın emri olan şey mirasçılar arasında ayrım yapmayarak verilen oranları birer “sınır” olarak alıp bunlara uymak! (Ama sonuçta bunların “sınır” olduğunu unutmamak şartıyla!)
O halde asıl olan bu oranlara mümkün olduğunca uymaya ve yaklaşmaya (!) çalışmaktır. Ancak sonuçta bunlar bir “sınırdır”. Yani mutlak oranlar değildir. Matematikteki limit kavrdıbının buna çok benzer olduğunu bilenler bilirler. Bilmeyenler bilenlerden sorsun öğrensin!