Evindeki ışık yanmıyordu beyler . Aradan 2 hafta geçti sonunda çarşı iznine çıktım evine doğru gittim . kapıda bir not vardı:

Cep kusura bakma vedalaşamadan gidiyorum. Ablam fenalaşmış izmit'e gidiyorum anahtar çantanda istediğin zaman içeri girebilirsin. (Not: dağıtma etrafı kırarım ağızını :P )

Yazıyor.

Gözümden bir damla yaş süzüldü beyler . yeşim abla ile tanisalı 2 ay oldu ama kadın bana evinin anahtarını vermişti. insan duygulanıyor beyler.

Neyse girdim eve bazı yerler toplanmış yurtta yemekhaneyi temizleyen de bendim zaten aldım elime bir bez sildim etrafı . en azından yeşim abla'nin evi eski ev görüntüsünü atmıştı üstünden .