koğuş 2.ci kattaydı
odama erkenden çıktım canım sıkkındı hem bide alt katta kalsam ne olacaktı ki ..
pencereden bakmaya başladım keşke şu parmaklık olmasaydı işte o zaman hemen pencerenin dibindeki ağaca atlar gece kimsenin ruhu duymadan kaçabilrdik. o sırada seslendiler neymiş kimse yokken yukarıda tek duramazmışım mecbur aşağı indim inerken sövüyordum hepsine arkamdan yapılan sesini kes uyarılarıda pek gibimde değildi açıkcası . baktım herkes kış bahçesinde oturuyor bazıları mal olsada sohbete katıldım .
bir süre sonra o durgun havayı kırmış herkesi kahkahaya boğmuştum bu seferde çok gülüyoruz diye uyarı yapıyorlardı ama bu sefer sadece benim değil kimsenin gibinde değildi çünkü orda gülmek özgür olmaktı.
bir yandan korku hikayeleri anlatırken millet geriliyordu ve beni dinlemeleri çok hoşuma gidiyordu beni çok fazla kişi dinlemedi çünkü.
belki dinleselerdi onlarada bişeyler anlatabilirdim, daha sonra yine komik hikayeler anlatmaya başlamıştım bu sefer artık onlarda bişeyler anlatıyorlardı bi arkadaş vardı hiç unutmam gülme krizine girip altına işemişti buda bize yeni malzeme olmuştu.
güzeldi o gece mutluydum. bazıları cinli perili hikayeleri üstünden atamamıştı .
koğuşlara gitmemiz söylenince çok korkanların odasına koşarak gittim herkes neden koştuğumu çözememişti ama ben gardolapa saklanıp kapakları kapattım, gardolap kapının dibindeydi elbet üçüde burdan geçecekti, tam geldiklerinde kapakları açıp bağıırmıştım ahaha nasıl korkmuşlardı anlatamam o gece ağız tadıyla geçmişti benim için onları sakinleştirdikten sonra odama gittim .
https://www.youtube.com/watch?v=JAVpEBorm00