duş almak için kıyafetlerimi istedim ama ne iş ise kıyafetlerimi bulamıyorlardı .
hırçın asi bir çocuktum depoya kadar indim kendim aradım buldum .
yurttaki görevliler bana 'atarlı' lakabını koymuşlardı .
duştan çıkınca kaçış planını kafamdan bir daha geçirdim ve kararlıydım kaçacaktım burdan onların istediği olmayacaktı.
kaldığım yurtta kabul biriminde ayna vs gibi şeyler yoktu . çatallar yemekten sonra toplanırdı sadece kaşıklar kalırdı, onun dışın heryerde parmalıklar vardı. bizim fikrimiz bahçe izninde kaçmaktı fakat kaçarken yakalanırsak özellikle jitletli tellerden atlarken yakalanırsak görevlinin bizi acımadan tellerden sürterek çekmesine izin olduğunu biliyordum o zaman heryerimiz parçalanırdı, bi kişinin o haline tanık olmuştum .