perdeler falan kapalı bu arada, oda çok karanlık değil ama aydınlıkta değil. mumları yaktı hoca ve birşeyler okumaya başladı. ulan bizimkilere bakıyorum herkes gözleri korkudan sımsıkı kapamış sıçış modunda. ulan semihte bizim yüzümüzden tak çukuruna giriyor resmen ama onun yüz ifadesi korku dolu değildi. rahat duruyordu ama tetikteydi. cavitin yüzünden birşey anlayamıyordum.

hoca okudu okudu okudu... en sonunda dua etmeyi bırakıp arapça konuşmaya başladı. beyler o mum alevleri öyle değişik oldu ki resmen odanın içinde 5 tane gölge hızla dönüyordu, uğultu duymaya başladım rüzgar eser gibi olmuştu odanın içinde ama mumlar sönmüyor aksine daha da hiddetle yanıyordu, harlıyordu resmen ateşi