O gün okulda başka hiçbirşey olmadı,ne melisi gördüm nede cüneyti son dersdende çıkınca yine durağın yolunu tuttum,

Otobüs geldi, akbili basıp boş bir koltuk aramaya başladım yine,
o dünkü kız yine aynı yerde oturuyordu ve yanı yine boştu,
inanırmısınız bilmem ama bir tek yine onun yanı boştu, sanki kaderimde onun yanına oturmak vardı,

beni görünce güldü, yanını gösterdi otur der gibi

utana sıkıla yanına oturdum, bana bakık önce yüzünü hafifce ekşitti ve

-gözüne neoldu?
+önemli birşey değil
-kapıyamı çarptın deyip kahkha attı sanırım o esnada tüm otobüs bize döönüp baktı.Çok utandığı halinden belliydi yüzü kızarmıştı. Utanınca gerçekten bu kızlar güzel oluyor.

birşey diyemedim gene utanıyordum çünkü, melisten sonra hiçbirkızla sohbet dahi etmemiştim.Tek düşündüğüm ondan intikam almaktı.