itiraz etmeden odaya geri döndüm içimden he aq körüm göz ya benim gibi iğrenç bi espri yaparak odaya tekrar girdim. sonra oluşan sessizlikte fısıltıyla kısa bi gelme sakın gelme diye bi ses duydum. sese yöneldim iki kanepe arasında yere oturup kollarını dizlerine kapamış sallanan şükrüyü gördüm. ağlıcak gibi oldum dağ gibi adam ulan kaç kavgaya girdik bilmiyorum hiç geri vitesi olmayan zorluklarda yılmayan kardeşim ne haldeydi. şükrü kalk ne oldu sana dedim. bütün korkular yerini korumaya bıraktı. yüzünü bir türlü kaldırmıyordu. gerilen sinirler birazda onu kendine getirmek için nakşettim silleyi kafasına. birden bana bakıp birden bana sakın bir daha vurma dedi. elimi tekrar kaldırdım vurmak için elim havada kaldı. şükrü belliki tırnaklarıyla kendi yüzüne zarar vermiş yüzü kanıyordu yeryer. sonra konuşmaya başladı aynı anda ağlıyarak?

- herkes gitti koray sende gideceksin niye geldin kardeşim niye
- dur lan şükrü ağlama lan burdayım kardeşim seni yalnız bırakmam merak etme düzelicez beraber kardeşim omuz omuza yine kavga edicez merak etme..